ENDÜSTRİYEL ÜRETİMİN BAŞLANGICI:
Tomruk eldesi.
1. TOMRUK KESİLMESİ
Orman,
yaşayan ağaçlar topluluğudur. Toprağın
özelliğine ve iklimine bağlı olarak yeşeren
fideler zamanla
tabii ormanı meydana getirir. İnsan eli ve emeğiyle düzenli ve pahalı olarak yetiştirilen ağaçlar topluluğuna ise kültür
ormanı denilmektedir. Kültür ormanlarında süs ağaçları
yetiştirilebileceği gibi endüstrinin ihtiyacına cevap verebilecek
nitelikteki ağaçlarda yetiştirilebilir.
Ağaç İşleri Endüstrisinin temel maddesi olan ağaç yıllar boyunca
insanlığın hizmetinde bulunmuş özellikle teknik ve teknolojik gelişmelerden sonra
geniş bir kullanma alanına sahip olmuştur. Eskiden
sadece yakacak olarak kullanılan ağaçtan gelişen teknolojiyle beraber kömür,
katran, zift,
poteşe
(potasyum karbonat ) elde edilmiştir. XX. yüzyılda modern kimya, ağacı daha iyi
değerlendirme yollarını bulmuş, endüstrinin ihtiyacı olan pek çok
maddenin ağaçtan elde edilmesi
sağlanmıştır. Örneğin, ( selüloz, sentetik pamuk, suni ipek vb. )
Ağacın Kesim Zamanı
Şartlar müsait olduğu takdirde, ağacın kesiminin, sonbahar ve kış
aylarında yapılması gerekir.
Bunun nedenleri aşağıda sıralanmıştır.
a ) Sonbahar ve kış aylarında, ağacın bünyesindeki serbest
su en az seviyededir.
b ) Kesimden sonra bir süre daha orman içinde kalan
ağaçları, bitkisel ve hayvansal zararlılar daha
az etkiler.
c ) Ağaçlarda, sürgün olmadığı için kesim sırasında yada
devrilme anında, diğer ağaçlara ve fidelere zarar en
az seviyede olur.
d ) Kış mevsimde işçilik ucuzdur ve su yolları- kızaklar gibi
bazı taşıma kolaylıkları vardır.
Şayet zorunlu nedenle, kesme işlemi ilkbahar ve yaz aylarında
yapıldıysa, gövdedeki besi suyunun
buharlaşması için ağaç kökü dibine devrildikten sonra dal ve yapraklar
arıtılmadan bir süre bekletilerek
tomruklama işlemine geçilmelidir. Bu mevsimlerde yapılan kesme işlerinde, çok
dikkatli davranmalı, çatlamalara, mantarlaşmalara ve zararlı böceklere karşı
koruma tedbirleri
alınmalıdır.
Kış aylarında
kesilen ağaçlar için böyle bir tehlike yoktur. Ancak kesilmiş ağaçlar Nisan
sonuna kadar kesim bölgesinden çıkarılmalıdır. Aksi takdirde uyanan doğa ile
birlikte, ağaç, pek çok zararlının
saldırısına uğrayacağından, değeri düşecektir.
2. TOMRUK EBATLANMASI
Ağaçlar, kesme tekniğine uygun olarak kökü dibine devrildikten sonra dal ve yapraklarıyla
beraber şişkin olan kısımlar gövdeden arıtılarak kabuklar soyulur ve
böylelikle "yuvarlak odun" ortaya çıkarılmış
olur.
Türk standardına göre yuvarlak odun "uzunluk ekseni boyunca, en
kesiti her noktasında yaklaşık
olarak daire biçiminde olan odun" olarak tanımlanmaktadır. Uzunluk
eksenine dik olarak kesilmiş
yuvarlak odun, gövdesindeki dal, budak, şişkinlik ve çürükler gövde
yüzeyi hizasında temizlenmiş olmalıdır.
Yuvarlak odunlar; ölçü standartlarına, doğruluk ve eğriliklerine,
özürlerine, budak durumuna, lif yönlenmesine,
koniliğine bağlı olarak boy kesim,ine tabi tutulurlar. Buna göre: Tomruk ve
tomruklama ile ilgili olarak aşağıdaki tanımlamalar yapılabilir. Tomruk
; "Kabuksuz orta çapı en
az 19 cm. boyu en az 150 cm. olan yuvarlak odunlara" denir. Yapılan
işleme de "tomruklama" adı verilir.
Tomruklama işlemi Türk Standartlar Enstitüsü' nün ölçü standartları ve
ağacın yapısal özellikleri
(kusurları) göz önüne alınarak yapılır.
Tomruklar;
ağaç türlerine göre, geniş yapraklı ağaç tomrukları ve iğneyapraklı ağaç
tomrukları olmak üzere iki gruba ayrılır. İğne yapraklı ağaç tomrukları, boy ve
orta çap ölçülerine göre aşağıdaki şekilde
sınıflandırılır.
İğne
yapraklı ağaç tomrukları ağaç türüne göre adlandırılırlar. Kızılçam,
sarıçam, karaçam,
köknar, ladin, sedir tomruklarını sayabiliriz. Bu tomruklar kusur durumuna göre de I.
II. III. Sınıf olurlar.
Geniş yapraklı ağaç tomrukları da kusur durumuna göre I. II. III. Sınıf
olurlar. Bu grup içerisinde;
kayın, meşe,
kavak, akçaağaç, ceviz, ıhlamur vb. sayılabilir. Geniş yapraklı ağaç tomrukları
da boy ve orta çaplarına göre aşağıdaki
gibi sınıflandırılır.
Sınıflamada
kabuksuz orta çap yürürlüktedir. Orta çap ise tomruğun şekline göre belirlenir.
Tomruklar; dolu
tomruk, konik tomruk, oval tomruk şeklinde bulunabilir. Dolu tomrukta çap her
tarafta aynıdır. Ancak diğer türlerde hesaplanması gerekir.
Tomruklama işleminde göz önüne alınması gerekli bir başka faktör, dallar
temizlendikten, kabuklar soyulduktan sonra ortaya çıkan yuvarlak odundaki
görünen kusurlardır.
Dikili durumdaki
bir ağaç ve bunun yapısı göz önüne alındığı zaman, ağacın köke yakın kısmı
daha kuvvetli olup taç kısma çıktıkça odun kalitesi düşer. Tomruklama
işleminde, bu ilkenin göz önünde tutulması gerekir.
Ayrıca; tomruk sınıfına girmeyen kısımlar (kök, dal ve yapraklar, ur) farklı amaçlarla kullanılabilir.
Bundan başka, tomruklama, budak durumu, eğrilik, koniklik, ovallik, ur
gibi kusurlara göre
yapılmalıdır. Temel hedef; kereste eldesi esasında en az fire'dir.
3. TOMRUKLARIN TAŞINMASI
Su ile nakliyat: En eski
nakliyat yöntemidir. Tomrukların akan sularla sürüklenmesi şeklinde yapılan taşımadır.
Deniz yolu ile
nakliyat:
Denizaşırı ülkelerde dışarıdan alınan tomrukların işlenmesi için kullanılan taşıma şeklidir.
Karayolu ile nakliyat: Tomruk
nakliyatında en çok kullanılan yoldur.
Demiryolu ile nakliyat: Karayolu
nakliyatına göre daha ucuz bir taşıma şeklidir.
Hava yolu ile
nakliyat:
En pahalı nakliyat şekli olup, ancak diğer yollar ekonomik olmuyorsa veya diğer yollarla hammaddeye ulaşılamıyorsa bu
yola başvurulur.
Aktarmalı nakliyat: Bazı hallerde yukarıdaki
nakliyat yolları birbirini tamamlar. Denizyolu ile gelen tomruklar tren yolu ile yâda karayolu ile fabrikaya
ulaştırılabilir.
4. KUSURLAR VE KUSURLARDAN ARINDIRILMASI
Tomrukların biçilmeden önce kirlerden, (toprak,kum,taş vb) kusurlardan
yıkanarak temizlenmesi
testere ve kesici bıçaklar için oldukça faydalıdır.
Bu işler ülkemizde çoğunlukla ormanda
ağaçların kesilmesi sırasında, zincirli motorlu testereler
veya baltalarla yapılır. Biçme işleminde problemlere neden olan kök
şişkinliği, budak çıkıntıları
v.b. kusurlar bu safhada tomruktan uzaklaştırılır.
5. DEPOLANMASI
Tomrukların
depolanması fabrikada ya da ormanda, su havuzları içinde veya arazi üzerinde
yapılır.
Açıkta depolamanın çalışma tekniğinin kolay olması ve masraflarının az olması
nedeniyle suda
depolamaya tercih edilir. Açıkta depolama için özellikle biçmelik
tomrukların depolanmasında,
araziden tasarruf sağlama bakımından, istif tesisleri kullanılır.
6. KORUNMASI
Tomrukların depolanması ve korunması Uygun olmayan depolama şartlarında
tomruklarda böcek
saldırısı, oksidasyon, ardaklanma, mavi renk oluşumu, çürüme, donma ve
ısınmadan dolayı lif
ayrılması, çatlama gibi kusurlar oluşmaktadır. Bu kusurların oluşumunu
önlemek için uzun süreli
bekletmelerde tomruklar uygun bir yağmurlama sistemi ile ıslatılmalı ya
da su içerisinde depolanmalıdır. Su içinde depolamada tomruklar su
yüzeyine çıkmamalıdır. Bununla beraber alın
çatlaklarını ve böcek zararlarını önlemek için alın
kısımlarına koruyucu maddeler sürülebilir.
kısımlarına koruyucu maddeler sürülebilir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder