Ağaç ve Kısımları

Şayet Konumuz ağaç ise ve üreteceğimiz ürün ağaç kökenli ise(tamamen ağaç mobilya

üretimi neredeyse bitmiş durumdadır)ana malzememizi tanımamız gerekir.

Bununla ilgili  nette yaptığım bir araştırma sonucunda bazı akademik bilgilere ulaştım ve 

hepsini bir yerde toplamanın daha doğru olacağını düşünüyorum.

                                             AĞAÇ VE KISIMLARI

Ağaç, canlılar âleminin bitkiler grubuna ait bir öğesidir. Bitkilerin içinde ömrü en uzun olanıdır.

Büyümek için her canlıda olduğu gibi bir takım besinlere, havaya, ışığa ve suya ihtiyaç duyar.

Odun, organik bir yapıya sahiptir. Hiçbir ağaç cinsinin özelliği diğerine benzemediği gibi aynı

cins ağaçların özellikleri de farklılık gösterir. Ağaç; kök, gövde ve taçtan oluşan yapısı ile doğada yaşayan ve büyüyen, bitkiler grubuna ait bir canlı türüdür. Ömrünü tamamlamış ağaçların gövde kısmı, işlendikten sonra ahşap endüstrisinin temel ham maddesini oluşturur.

AĞAÇ MALZEMENİN KİMYASAL ÖZELLİKLERİ

Hücre duvarının kimyasal bileşiminde;

Selüloz % 40 -50

Hemiselüloz % 20 -35

Lignin % 20

Organik maddeler % 0 -5 bulunur.

Selüloz: Ağacın sert ve dayanıklı yapısı, selüloz lifler sayesinde oluşur. Çünkü selüloz, sert ve

suda çözünemeyen bir maddedir. Tahtanın inşaatlarda kullanılmasını avantajlı kılan da selülozun bu özelliğidir.

Hemiselülöz: Pentoz ve heksos Ģekerlerinin kısa polimerileridir. Hücre duvarını güçlendirir, depo madde görevi yapar, geçit zarlarını ayarlar. Su emicidir.

Lignin: Selüloz yapısının miselleri arasına yerleşmiş olan lignin maddesi, selülozun aksine

esneklik kabiliyeti olmayan gevrek bir maddedir ve ağaca sertlik kazandırır. Lignin, ağaçların otsu

bitkilerden ayrılmasını sağlayan maddedir, ağacın yapısındaki lignin miktarı %14-23 oranındadır.

Kimyasal özellikleri: Toprağa düşen tohumdan en önce fide meydana gelir. Fide, bir yıl sonra fidan hâlini alır. 
Hücrelerinin çoğalmasıyla dal ve yapraklar, gövde ve kök olarak üç parçadan

ibaret bir ağacın küçük bir modeli olur. Her yıl, ağacın dallarında ve köklerinde yeni sürgünler

çıkarken gövdede de bir tane yıllık halka meydana gelir. Bu halkalar, ağacın enine büyüyerek

yaptığı odun tabakasıdır. Yağışı bol yıllarda, geniş bir halka; kurak geçen yıllarda ise ince ve

küçük bir halka meydana gelir. Bu halkalardan ağacın yaşı kolayca anlaşılabilir.

Gövdesinden enine kesilen bir ağaç incelenecek olursa en dışta kabuk, sonra yıllık halkaları meydana getiren hücre tabakaları ve en içte de öz kısım görülür.

AĞAÇ MALZEMENİN FİZİKSEL ÖZELLİKLERİ

Ağaç malzemenin renk, parlaklık, koku, tat, tekstür, lif yapısı ve dış görünüm gibi birçok fiziksel

özelliği vardır. Bunlar, bir odunun cinsini tayin etmekte kullanılabilir.

Renk: Ağaçta odun kısmı hemen hemen beyazdan siyaha kadar bütün renk farklılıklarını ihtiva

etmektedir. Renk farklılıkları, küçük bir odun parçasında dahi fark edilebilmektedir.

Parlaklık: Bazı ağaç türlerinin odunları doğal bir parlaklığa sahiptir. Ancak cila uygulanarak elde

edilen parlaklık yüzeyseldir. Odunun kokusu içindeki uçucu maddelerden kaynaklanır.

Koku: Odunun kokusu, içindeki uçucu maddelerden kaynaklanır. Bu maddeler, en çok öz

odununda mevcuttur ve bundan dolayı öz odun daha fazla kokmaktadır. Ağacın bu karakteristik

özelliği, kelimeler ile anlatılacak bir özellik değildir. Bu maddelerin uçucu olması nedeni ile açık

havada bırakıldıkları takdirde zamanla kokularını kaybederler. Bu nedenle koku en çok taze kesilmiş ağaç yüzeylerinde mevcuttur.

Tat: Tat da koku gibi uçucu maddelerden dolayı odunda bulunan bir özelliktir. Bundan dolayı

yeni kesilen ağaç yüzeylerinde daha belirgindir. Bu yabancı maddeler, öz odunda diri odundan daha fazladır.

Tekstür, Lif yapısı ve Dış Görünüş: Tekstür, genellikle yanlış kullanılmaktadır. Kaba, ince, orta,

yeknesak veya düzensiz tekstür genellikle lif yapısının benzer özelliklerine verilen adlardır.

AĞACIN KISIMLARI

Ağaç; kök, gövde ve taçtan oluşan yapısı ile doğada yaşayan ve büyüyen, bitkiler grubuna ait bir

canlı türüdür. Ömrünü tamamlamış ağaçların gövde kısmı, işlendikten sonra ahşap endüstrisinin

temel ham maddesini oluşturur.

Kök

Ağacın toprağa bağlanmasına, yaşaması ve büyümesi için gerekli besin maddelerini almasına

yarayan, yer altındaki bölümüdür. Kökün dikine toprağa giren kısmına anakök, bunun üzerinden

çıkıp yanlara doğru dağılanlarına yankökler denir.

Gövde

Ağaç dışındaki bitkilerde SAP adını alan bu kısım, dal ve yaprakları taşıyan, ağaç işleri

mesleğinde ana gereci meydana getiren odunlaşmış kısımdır. Gövde, kökün topraktan aldığı ham

besin sularını yapraklara, yapraklar da bünyeye ulaştırarak sürekli bir uzama ve genişleme içinde bulunur.

Taç (Dallar ve Yapraklar)

Yapraklar ağacın solunum organlarıdır. Bir yaprağın dış görünüşü incelendiği zaman daldan çıkan

bir sap uzantısının gitgide incelerek orta (ana) damarı, orta damardan yanlara doğru çıkan yan

damarları, bunların da ayrılarak damarcıkları meydana getirdiklerini görürüz. Bir yaprakta

damar örtüsü, yeşil renkli ince bir zarla kaplanmıştır; buna yaprak ayası denir.